تبیین رشد پس از ضربه بر اساس شیوه‌های مقابله با استرس، سبک‌های دلبستگی و کیفیت زندگی در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه

هدف: این مطالعه به بررسی رابطه رشد پس از ضربه با سبک‌های دلبستگی، شیوه‌های مقابله، کیفیت زندگی و ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و پیش‌بینی رشد پس از ضربه بر اساس این متغیرها در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه شهر شیراز پرداخته شد. روش کار: در قالب یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی، تعداد 100 جانباز مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه به شیوه تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری سیاهه رشد پس از ضربه، پرسشنامه شیوه‌های مقابله با استرس پارکر و اندلر، پرسشنامه سبک‌های دلبستگی بزرگسالان هازن و شیور و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت به همراه پرسشنامه ویژگی‌های جمعیت‌شناختی بود. یافته‌ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد رشد پس از ضربه با تحصیلات (177/0 r=)، درصد جانبازی (352/0r=)، دلبستگی اجتنابی (309/0- r=)، سبک مقابله با استرس مسئله‌مدار (248/0r=) و کیفیت زندگی روانی (218/0r=) رابطه معناداری دارد (05/0p